Την ανακοίνωση ανοιχτής ακρόασης έκανε το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών σχετικά με τους ηθοποιούς που θα συμμετέχουν στην καλοκαιρινή παράσταση, που όπως κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια εντάσσεται στον θεατρικό θεσμό "Το καλοκαίρι της κωμωδίας".
Από τα λίγα που έχουν ανακοινωθεί μέχρι τώρα, είναι πως αυτό το καλοκαίρι - και μετά την τεράστια επιτυχία της "Λυσιστράτης" σε σκηνοθεσία της Εύης Σαρμή - το έργο που θα ανεβάσει το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών, είναι ο «Γιατρός με το στανιό» του Μολιέρου, ενώ η μεγαλύτερη αποκάλυψη είναι πως σκηνοθέτης της παράστασης θα είναι ο εξαιρετικά ταλαντούχος Ντίνος Ψυχογιός που έρχεται μετά την μεγάλη καλλιτεχνικά αλλά και εισπρακτικά επιτυχία της τελευταίας του σκηνοθετικής δουλειάς για το «Χρονικό ενός δυσλεκτικού» με τον Δημήτρη Μαμιό, βασισμένο στην πολυβραβευμένη νουβέλα του Γιάννη Πάσχου.
Σε πρόσφατη συνέντευξη του στον Γιώργο Σταυρακίδη για το Parallaximag, ο Ντίνος Ψυχογιός είχε πει: «Προσωπικά θεωρώ μεγάλο κέρδος να έχεις βιώσει την θεατρική διαδικασία ως ηθοποιός πριν δοκιμαστείς σαν σκηνοθέτης. Στην Ελλάδα συνήθως αυτή είναι η πορεία και μέχρι πρότινος οι περισσότεροι σκηνοθέτες θέατρου είχαν είτε εργαστεί πρώτα ως ηθοποιοί ή είχαν αποφοιτήσει από δραματική σχολή. Αυτή η εμπειρία κάνει πιο εύκολη την επικοινωνία με τους ηθοποιούς και βοηθά στην κατανόηση των αναγκών τους αλλά και των σκηνικών δυνατοτήτων μιας ομάδας ανθρώπων. Είχα την τύχη να συμμετάσχω σε πολύ ωραίες παραγωγές σε Ελλάδα και Αγγλία ως ηθοποιός πριν αρχίσω να σκηνοθετώ και αυτό με βοήθησε να αντιληφθώ πως ο θίασος πρέπει να είναι μια ομάδα με σαφείς διακρίσεις καθηκόντων αλλά ταυτόχρονα να λειτουργεί με σύμπνοια και αλληλοσεβασμό. Οι ηθοποιοί κάνουν μια πολύ σκληρή και δύσκολη δουλειά. Οι σκηνοθέτες φορτώνουν το κάρο, λαδώνουν τις ρόδες, αλλά οι ηθοποιοί είναι αυτοί που το τραβάνε»
Ποιος είναι όμως ο Ντίνος Ψυχογιός;
Ο Ντίνος Ψυχογιός γεννήθηκε το 1991 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής «Βεάκη» και φοιτητής στην Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας. Από μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική σπουδάζοντας πιάνο και θεωρία.
Οι πρώτες του επαφές με το θέατρο και το τραγούδι ήταν στο Κολλέγιο Αθηνών, όπου συμμετείχε σε πολλές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Παρακολούθησε μαθήματα Musical Theatre στις σχολές RADA και Guildhall στο Λονδίνο, ενώ σπούδασε και κλασικό τραγούδι. Έχει συμμετάσχει σε επαγγελματικές και ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις και ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους κι έχει γράψει και διασκευάσει μουσικές και κείμενα για θέατρο και ταινίες. Το καλοκαίρι του 2011 συμμετείχε σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα με την ομάδα Vice-Versa στον Πλούτο του Αριστοφάνη.
Άλλες παραστάσεις που συμμετείχε ως ηθοποιός: «Φόνος, η ελπίδα των γυναικών» σε σύλληψη-διδασκαλία Έρσης Πήττα, «Είς το φως της ημέρας» του Κ.Π. Καβάφη με την ομάδα Θεονόη, «Staatstheater» του Mauricio Kagel με τον Ανάργυρο Δενιόζο. Κινηματογράφος: «Casus Belli» του Γ. Ζώη, «Ο θεός αγαπάει το Χαβιάρι» του Ι. Σμαραγδή, «Xenia» του Π. Κούτρα, «Not Medea» του Ν. Ανδρουλάκη, «Ελέφαντας» του Β. Ζούγλου.
Συνεργασία με το ΚΘΒΕ: Alexander the Great. Rock Opera / Βούρος Γιάννης, Αθυρίδης Κωνσταντίνος (Σκηνοθεσία) - Βασιλικό Θέατρο (23/10/2014)
Η πρώτη του σκηνοθετική δουλειά, ήταν το «Knock» που ανέβηκε το 2021, ενώ αμέσως μετά παρουσίασε το «Χρονικό ενός δυσλεκτικού».
Ο «Γιατρός με το στανιό» του Μολιέρου
Λίγα λόγια για το έργο: Η γυναίκα ενός άξεστου χωριάτη, για να τον εκδικηθεί που είναι βίαιος μαζί της, όταν έρχονται δυο απεσταλμένοι του άρχοντα στο χωριό αναζητώντας γιατρό, τους λέει ψέματα ότι ο άντρας της είναι γιατρός, μόνο που πρέπει να φάει πολύ ξύλο για να το ομολογήσει. Οι απεσταλμένοι οδηγούν τότε στην άρρωστη αρχοντοπούλα με τη βία τον δήθεν γιατρό. Στην πραγματικότητα η αρχοντοπούλα δεν έχει χάσει τη μιλιά της, όπως όλοι νομίζουν, αλλά παριστάνει την άρρωστη για να αποφύγει ένα συμφεροντολογικό γάμο που της ετοιμάζει ο πατέρας της και επειδή βέβαια είναι ερωτευμένη στα κρυφά με άλλον. Ο αληθινός λόγος όμως της "ασθένειάς της" δε θα γλυτώσει τον "γιατρό" από το ξύλο...
Στο έργο "Γιατρός με το στανιό" (1666) ο Μολιέρος αντλώντας από την ιταλική λαϊκή κομέντια ντελ άρτε, στήνει ένα φαρσικό σκηνικό παιχνίδι. Αφορμή γι’ αυτό το τρικούβερτο γλέντι οι "ασκούντες την ιατρική".
Γιατί όμως αυτά τα βέλη εναντίον των γιατρών της εποχής του; H κατάσταση της Ιατρικής του 17ου αιώνα δικαιολογεί ίσως αυτές τις επικρίσεις. Άρρωστος ο ίδιος από μικρή ακόμα ηλικία, ο Μολιέρος μπόρεσε να παρατηρήσει δίχως αυταπάτες τους γιατρούς της εποχής του. Υπήρχαν πολλοί τσαρλατάνοι και περιπλανώμενοι κομπογιαννίτες που παρίσταναν τους γιατρούς, οι οποίοι για να καταπλήξουν τους ασθενείς τους φλυαρούν με ύφος πομπώδες, χρησιμοποιούν με στόμφο λατινικές ορολογίες με επαρμένο ύφος και δίνουν ελληνικά ονόματα σε όλες τις αρρώστιες, για να σκεπάσουν την ανεπάρκεια των γνώσεών τους και την έλλειψη δράσης των φαρμάκων τους.
Να σημειωθεί πως αυτή δε θα είναι η πρώτη φορά που το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών παρουσιάζει την σημαντική κωμωδία του Μολιέρου, καθώς την ανέβασε για το Σερρραικό κοινό και τον χειμώνα '89 με ΄90 σε σκηνοθεσία του Αντώνη Αντωνίου με μουσική τότε του σημερινού Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, Γιώργου Ανδρέου και πρωταγωνιστές τον Χρήστο Μωραΐτη, την Έφη Οικονόμου και άλλους πολλούς ηθοποιούς.
Δημοσίευση σχολίου