Ένα πανηγύρι που δεν περιορίστηκε ποτέ στη μουσική και στο γλέντι, αλλά άντλησε δύναμή από το όραμα ανθρώπων να το στεγάσουν κάτω από σκιερά δέντρα
Η ιστορία του πανηγυριού της Σκοτούσσας είναι στενά δεμένη με τη φύση και τη συλλογική προσπάθεια των κατοίκων. Ένα πανηγύρι που δεν περιορίστηκε ποτέ μόνο στη μουσική και στο γλέντι, αλλά άντλησε τη δύναμή του από τις ρίζες της κοινότητας και το όραμα ανθρώπων που φρόντισαν να το στεγάσουν κάτω από σκιερά δέντρα.
Από τα Χιλιόδενδρα στα Πλατάνια
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το πανηγύρι μεταφέρθηκε στην περιοχή «Χιλιόδενδρα», όπου φιλοξενήθηκε για περίπου δύο δεκαετίες. Τα δέντρα, φυτεμένα από το 1937, προσέφεραν έναν φυσικό χώρο συγκέντρωσης. Ωστόσο, στα μέσα της δεκαετίας του 1960, καθώς οι λεύκες γερνούσαν και έπεφταν εύκολα στους δυνατούς ανέμους, έγινε σαφές πως χρειαζόταν ένα νέο, πιο ασφαλές και ανθεκτικό περιβάλλον.
Η λύση βρέθηκε στην περιοχή «Πλατάνια». Εκεί, χάρη στην επιμονή του τότε γραμματέα της κοινότητας, Γεώργιου Καδρή, που πρότεινε τη φύτευση πλατανιών αντί για λεύκες, δημιουργήθηκε ένα άλσος που άντεξε στον χρόνο και φιλοξενεί μέχρι σήμερα το πανηγύρι. Η φύτευση έγινε το 1957 με τη συμμετοχή όλων των Σκοτουσσαίων, οι οποίοι με φτυάρια και προσωπικό κόπο άνοιξαν αυλάκια, φρόντισαν τα νερά και έστησαν ένα πράσινο τοπίο που έμελλε να γίνει το νέο «σπίτι» του πανηγυριού.
Ο ρόλος της κοινότητας
Η επιτυχία της μεταφοράς δεν ήταν απλώς αποτέλεσμα μιας απόφασης· ήταν καρπός συλλογικής δουλειάς και οράματος. Οι κάτοικοι καλλιέργησαν τη γη, πότισαν τα δέντρα, προστάτευσαν το νέο άλσος και έδωσαν πνοή στο χώρο. Από το 1965 το πανηγύρι τελείται πλέον στα Πλατάνια, εκεί όπου γενιές Σκοτουσσαίων έχουν ζήσει αξέχαστες στιγμές.
Η συνέχεια και οι νέες δενδροφυτεύσεις
Η αγάπη για το πράσινο και η ανάγκη διατήρησης χώρων γιορτής οδήγησαν σε κι άλλες πρωτοβουλίες. Το 1993, ο Σκοτουσσαίος σταθμάρχης Βασίλης Δουλγέρης, μαζί με τον κλειδούχο Γεώργιο Ξανθόπουλο και τον Βασίλη Νικολάου, δημιούργησαν ένα νέο άλσος με πλατάνια, ακακίες και λυγαριές δίπλα στις σιδηροδρομικές γραμμές. Το 2021, το ΚΟΙΝΟΝ ΣΚΟΤΟΥΣΣΑΙΩΝ τίμησε αυτή την προσπάθεια με μια μαρμάρινη στήλη στο χώρο.
Παράλληλα, το 2015, με την πρωτοβουλία των Βασίλη Παρτάλη και Σταμάτη Καμήλαλη, ξεκίνησε η δενδροφύτευση στην περιοχή «Λόκβεις» ή «Ζιάπκινο μαχαλά», με τη στήριξη της τοπικής κοινότητας. Με την εγκατάσταση υποδομών ποτίσματος και την προστασία της τελευταίας βρύσης του χωριού, δημιουργήθηκε ακόμη ένα μικρό άλσος, κοντά στον ποταμό Κιτσίτ, με προοπτική να αναδειχθεί σε μελλοντικό τοπόσημο της Σκοτούσσας.
Το πανηγύρι σήμερα
Το θρυλικό πανηγύρι της Σκοτούσσας εξακολουθεί να ζει στα Πλατάνια, εκεί όπου οι σκιές των δέντρων αγκαλιάζουν τον κόσμο και η ιστορία συναντά το παρόν. Ο χώρος δεν φιλοξενεί μόνο το πανηγύρι, αλλά και άλλες γιορτές, όπως την Πρωτομαγιά, κρατώντας ζωντανή την παράδοση της συλλογικής δουλειάς και της αγάπης για το χωριό.
Η μεταφορά του πανηγυριού από τα Χιλιόδενδρα στα Πλατάνια δεν ήταν μια απλή αλλαγή τοποθεσίας. Ήταν η απόδειξη ότι η κοινότητα μπορεί να βλέπει μπροστά, να προσαρμόζεται και να δημιουργεί. Και έτσι, το άλσος των Πλατανιών έγινε το ζωντανό σύμβολο της αντοχής και της συνέχειας μιας γιορτής που ενώνει τους Σκοτουσσαίους μέχρι και σήμερα.
*Με ιστορικά στοιχεία από koinonskotoussaion.gr
Δημοσίευση σχολίου