Η αγαπημένη ηθοποιός έχει σήμερα τα γενέθλια της
 |
| Επιμέλεια: Γιώργος Σταυρακίδης |
Η Καλλιόπη Ευαγγελίδου έχει ταυτίσει το όνομά της με τις Σέρρες, όχι μόνο γιατί επέλεξε να ζήσει εδώ με την οικογένειά της, αλλά και γιατί στήριξε ενεργά το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της πόλης με σημαντικές συνεργασίες και καλλιτεχνικές επιλογές.
Μέσα από παραστάσεις που μίλησαν στο κοινό, απέδειξε πως το θέατρο στην περιφέρεια μπορεί να έχει ποιότητα και ουσία.
Με αφορμή τα σημερινά της γενέθλια και επειδή ανοιχτά μπορούμε να πούμε πως μας λείπει πολύ θεατρικά και θα θέλαμε να τη δούμε ξανά στη σκηνή του Θεάτρου Αστέρια με μία αξιόλογη δουλειά, θυμηθήκαμε αγαπημένους μας ρόλους από το παρελθόν, που σημάδεψαν την θεατρική ιστορία της πόλης!
Ακολουθούν πέντε παραστάσεις που άφησαν έντονο αποτύπωμα και αγαπήσαμε πολύ.
1. «Αμαλία» – σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι (2021)
Μια παράσταση που συνδύασε την ιστορία με τη θεατρική δύναμη. Η Ευαγγελίδου έδωσε σάρκα και οστά στην Αμαλία, τη βασίλισσα που σημάδεψε την Ελλάδα του 19ου αιώνα μαζί με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου. Η ερμηνεία της ήταν καθηλωτική, αποδίδοντας τη γυναικεία φιγούρα ανάμεσα στην εξουσία και την προσωπική της ευθραυστότητα.
Μέσα από τα μάτια και τα λόγια της, τα ιστορικά στοιχεία φωτίζονται με διαφορετικό τρόπο προσφέροντάς ένα νέο σημείο θέασης της ιστορίας της Ελλάδας, έκκεντρο και συνάμα γοητευτικό. Ένα ταξίδι ιδιαίτερα γοητευτικό στους σκονισμένους δρόμους του Ναυπλίου και της Αθήνας του 1830, με τους γενναίους οπλαρχηγούς, τον κουρασμένο από τον πόλεμο μα περήφανο λαό, τους Φαναριώτες, τις Μεγάλες δυνάμεις να πιέζουν για την απόκτηση της εξουσίας, τους Έλληνες που θέλουν ανεξαρτησία και Σύνταγμα, την ελπίδα προσάρτησης των αλύτρωτων περιοχών, ανάμεσα στα αρχαία μάρμαρα, τα χαμηλά φτωχικά σπιτάκια, τα επιβλητικά νεοκλασικά, τους Βαυαρούς με τους παχυλούς μισθούς, τους ήρωες που ζουν ρακένδυτοι κι εξαθλιωμένοι, τα δάνεια, τις δόσεις, τους εκβιασμούς, τα πολιτικά παιχνίδια.
2. «Θείος Βάνιας» του Άντον Τσέχωφ – σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι (2020)
Η συνάντηση με τον Τσέχωφ ανέδειξε την εσωτερικότητα και τη λεπτότητα της ηθοποιού. Σε μια παράσταση υψηλής αισθητικής, η Ευαγγελίδου ξεχώρισε με την ισορροπία ανάμεσα στο συναίσθημα και τον στοχασμό, υπηρετώντας ένα από τα πιο απαιτητικά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, κι ας έπεσε πάνω στην έναρξη της πανδημίας αναγκάζοντας την παράσταση να παίξει ελάχιστα αφού ξέσπασε η πανδημία αμέσως μετά την πρεμιέρα της πολλά υποσχόμενης παραγωγής.
Το βαθιά υπαρξιακό έργο εκτυλίσσεται με φόντο το κτήμα του συνταξιούχου καθηγητή Σερεμπριακόφ στην επαρχιακή Ρωσία, όπου καταφθάνει με τη νεαρή σύζυγο του Ελένα. Ο Βάνια, που ερμηνεύει ο Αλέξανδρος Τσακίρης, φροντίζει το κτήμα μαζί με την ανιψιά του και κόρη του Σερεμπριακόφ Σόνια, μια στερημένη εργατική κοπέλα, που αγαπάει κρυφά τον γοητευτικό και παρηκμασμένο γιατρό Μιχαήλ Αστρόφ, και την ψευτοδιανοούμενη πεθερά του Μαρία Βασίλιεβνα. Η έλευση τους διαταράσσει τις ευαίσθητες ισορροπίες της ζωής των ανθρώπων στο κτήμα, φέρνοντας στην επιφάνεια χαμένα όνειρα, ανολοκλήρωτους έρωτες και ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Η ψυχική αδράνεια, η ματαίωση, η αέναη αναζήτηση της ευτυχίας, η κρίση μέσης ηλικίας, ο ανεκπλήρωτος έρωτας, τα οικονομικά συμφέροντα και οι ενδοοικογενειακοί ανταγωνισμοί είναι τα κύρια θέματα που συνθέτουν την κωμικοτραγική ταυτότητα των ηρώων.
3. «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης» του Άκη Δήμου – σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κυριακού (2019)
Ένα έργο που έφερε σύγχρονο λόγο και αιχμηρό χιούμορ στη σκηνή των Σερρών. Η Ευαγγελίδου ενσάρκωσε με ευρηματικότητα έναν ρόλο γεμάτο ανατροπές και σαρκασμό, επιβεβαιώνοντας την ικανότητά της να ισορροπεί ανάμεσα στο δραματικό και το κωμικό στοιχείο.
Ένα απολαυστικά κωμικό δείπνο όπου κανείς δεν τρώει, γιατί κανείς δε μπορεί να καταλάβει ποιος είναι και πού βρίσκεται. Τα πιο παράδοξα πράγματα συμβαίνουν με τον πιο φυσικό τρόπο, γιατί στο θέατρο του Άκη Δήμου όλα είναι δυνατά.
4. «Όλγα» του Μιχάλη Κοβανίδη – σκηνοθεσία Καλλιόπης Ευαγγελίδου (2017)
Ένας μονόλογος που αποτέλεσε προσωπικό της στοίχημα. Στη σκηνοθεσία, η Ευαγγελίδου ανέδειξε τη φωνή μιας γυναίκας που παλεύει με τις μνήμες και τα τραύματά της. Η παράσταση απέσπασε συγκίνηση και αναγνώριση, δείχνοντας την ευαισθησία και τη θεατρική της ματιά.
«Όλγα « είναι η γυναίκα που περιμένει τον γιο της από το νηπιαγωγείο, η γυναίκα που πίνει βιαστικά τον καφέ της και κρύβει τα μάτια της. Έχει φως και σκοτάδι στη ματιά της, παλεύει με σκιές και την τρομάζει το έντονο φως. Ψάχνει τις λέξεις που “πεταρίζουν” σαν μικροσκοπικές νυχτερίδες στο μυαλό της. Κείμενο που “διαβάζει” ανθρώπινες καταστάσεις, με χιούμορ και ανατροπές.
Το έργο ανέβηκε σε παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Σερρών, για μια μόνο παράσταση στις 25/11/2017, παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και κατόπιν σε σειρά παραστάσεων τον Φεβρουάριο του 2018 στη μικρή σκηνή του δημοτικού θεάτρου Αστέρια στις Σέρρες, γεμίζοντας κάθε βράδυ ασφυκτικά τον χώρο.
5. Από θέση ισχύος / Η δύναμη του δημόσιου λόγου – σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι
Ένα ιδιαίτερο θεατρικό εγχείρημα που διερεύνησε τη σχέση εξουσίας και κοινωνίας μέσα από τον λόγο. Η Ευαγγελίδου έδωσε στο κοινό μια ερμηνεία-καθρέφτη της εποχής μας, συνδέοντας το θέατρο με την πολιτική διάσταση της καθημερινότητας.
Λόγοι και διαγγέλματα που εκφωνήθηκαν σε κρίσιμες καμπές της Ελληνικής ιστορίας, από ανθρώπους σε θέση ισχύος. Στο επίκεντρο ο δημόσιος χώρος και ο δημόσιος λόγος. Πολίτες και Πολιτικοί μέσα στην ιστορία. Αψιμαχίες, λόγοι που δίχασαν και ένωσαν, που ανέστησαν το ηθικό και κατακεραύνωσαν αντιπάλους. Λόγοι που ενίοτε καθοδηγούν επιμελώς το κοινό αίσθημα και φλερτάρουν με τη δημαγωγία.
Ο πολίτης στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και της ιστορίας.
Λόγοι αστικής δημοκρατίας και στρατηγικής ευφυΐας.
Μαζί της, σε αυτή τη σπουδαία παράσταση, οι Φιλαρέτη Κομνηνού, Αλέκος Συσσοβίτης, Άννα Μάσχα.
+1. «7 λογικές απαντήσεις» του Λεωνίδα Προυσαλίδη - σκηνοθεσία Νίκου Σακαλίδη (2016)
Ένα έργο με βαθύ κοινωνικό μήνυμα, που αφορούσε στις σχέσεις της σημερινής οικογένειας στην Ελλάδα. Η Καλλιόπη Ευαγγελίδου, σε μία συγκλονιστική ερμηνεία, δίπλα σε άλλους σπουδαίους ηθοποιούς, όπως η Στέλλα Παπαδημητρίου, ο Γιώργος Καρύδας, ο Βαγγέλης Ζλατίντσης και η Κοραλία Τσόγκα. Δεκατέσσερις μονόλογοι επτά πασχόντων προσώπων.
Σχέδια, επιδιώξεις, ματαιώσεις. Ο άνθρωπος που λαχταρά για πίστη και αγάπη και ελπίδα. Ο άνθρωπος που έχει ανάγκη να ρωτά. Ο άνθρωπος των καθημερινών «γιατί;»
Γιατί όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο εκτός σχεδίου; Γιατί κάθε παιδί θέλει να κρατηθεί από το χέρι που θα το οδηγήσει;
Το αποτύπωμα της Ευαγγελίδου στην πόλη
Οι παραστάσεις αυτές δεν ήταν απλώς καλλιτεχνικά γεγονότα. Ήταν η απόδειξη πως στις Σέρρες μπορεί να ανθίσει ένα θέατρο υψηλού επιπέδου, με τη σφραγίδα μιας ηθοποιού που επέλεξε να μοιραστεί το ταλέντο της με το τοπικό κοινό. Και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο δώρο της Καλλιόπης Ευαγγελίδου στην πόλη.
Λίγα λόγια για την Καλλιόπη Ευαγγελίδου
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 20/8/1973.
Γονείς της είναι ο ηθοποιός Γιάννης Ευαγγελίδης και η ηθοποιός Βίλμα Τσακίρη.
Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Έχει επίσης αποφοιτήσει από τη Σχολή Καλών Τεχνών, τμήμα Θεάτρου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Επαγγελματίας ηθοποιός από το 1992 με συνεργασίες στο ελεύθερο θέατρο, τις κρατικές σκηνές και την τηλεόραση.
Από το 2002 ζει μόνιμα στις Σέρρες. Από το 2007 – 2011 υπήρξε Δημοτική Σύμβουλος στον Δήμο Σερρών, Πρόεδρος του Ν.Π.Ι.Δ ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Σερρών, Πρόεδρος του Ν.Π.Ι.Δ Δ.Ε.Π.Κ.Α Σερρών, Πρόεδρος του Ν.Π.Δ.Δ Κρατικοί Παιδικοί Σταθμοί Δ. Σερρών, Πρόεδρος του Ν.Π.Ι.Δ Δημοτικοί Παιδικοί Σταθμοί Δ. Σερρών, Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δ. Σερρών.
Από το 2018 – 2021 υπήρξε Καλλιτεχνική Διευθύντρια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Σερρών.
Υπήρξε το 2024 υποψήφια ευρωβουλευτής με το κόμμα Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου και παραμένει μέχρι σήμερα ενεργό μέλος του κόμματος.
Δημοσίευση σχολίου