Φέτος είναι μια κομβική χρονιά για την Άννα Βαγενά αλλά και για το θέατρο Μεταξουργείο που ίδρυσε πριν από 25 χρόνια μαζί με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη. Στη σκηνή του μεταφέρει το βιβλίο της με τίτλο "Λουλού", ένα πολύ προσωπικό και εξομολογητικό έργο που μοιράζεται με το κοινό σε χαλαρή διάθεση με ένα ποτήρι σαγκρία, σε δική της σκηνοθεσία και ερμηνεία, λέγοντας πράγματα που δεν θα έλεγε ίσως ποτέ δημόσια
Η Άννα Βαγενά έχει ιδιαίτερη αγάπη στους μονολόγους και τις αληθινές ιστορίες. Αυτός ο τρόπος έκφρασης ταιριάζει στη βαθιά ευαισθησία της ως συγγραφέα, σκηνοθέτρια και ηθοποιό, καθώς και στην επιθυμία της να αφηγείται ιστορίες που αγγίζουν την ανθρώπινη ψυχή και φωτίζουν πτυχές της ζωής με ειλικρίνεια και συναισθηματική αμεσότητα.
"Η Λουλού λέει την ιστορία της κι έτσι διηγείται παράλληλα την ιστορία της οικογένειας Άννας Βαγενά- Λουκιανού Κηλαηδόνη, τις καλλιτεχνικές χαρές, τις πολιτικές νίκες και ήττες, το αναπόφευκτο του θανάτου” διαβάζουμε στο σημείωμα για την παράσταση και μέσα από τα λόγια της Άννας Βαγενά φαίνεται πως η ιστορία αυτή δεν είναι απλώς μια περιγραφή της σχέσης της με τη Λουλού, αλλά ένας φόρος τιμής στην ανιδιοτελή αγάπη και τη μοναδική σύνδεση που μπορεί να αναπτυχθεί ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και το κατοικίδιό του. Η "Λούλου" λειτουργεί ως ένας καθρέφτης των συναισθημάτων: της αγάπης, της συντροφικότητας, της απώλειας και της βαθιάς κατανόησης.
H «Λούλου»
Η υπέροχη τετράποδη Λουλού αφηγείται την περιπετειώδη και ενδιαφέρουσα ζωή της. Πριν από δεκατέσσερα χρόνια ήταν ένα αδεσποτάκι που γεννήθηκε στις Σέρρες, υιοθετήθηκε από την τρανς Βίκυ, αλλά βρέθηκε έπειτα να δυστυχεί, δεμένη με αλυσίδα έξω από μια ταβέρνα. Εκεί την πρωτοείδε η Άννα Βαγενά και έκτοτε έγινε ισότιμο μέλος της οικογένειάς της. Η Λουλού λέει την ιστορία της και έτσι διηγείται παράλληλα την ιστορία της οικογένειας Άννας Βαγενά-Λουκιανού Κηλαηδόνη, τις καλλιτεχνικές χαρές, τις πολιτικές νίκες και ήττες, το αναπόφευκτο του θανάτου.
Ένα βιβλίο που, με αθωότητα και την άδολη αγάπη που δείχνουν τα ζώα στους ανθρώπους τους, μιλά για τα σημαντικά και, ενίοτε, δύσκολα θέματα, και με δροσερή γλώσσα και χιούμορ φωτίζει τη ζωή δύο αγαπημένων καλλιτεχνών, σε μια ιδιαίτερη περίοδο για τη χώρα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Η ιστορία της ζωής της Λουλούς είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Ήταν ένα κακοποιημένο ζώο που βρήκε και έσωσε μία τρανς, η Βίκυ, και που στην συνέχεια υιοθετήθηκε από εμένα και την οικογένειά μου. Και εδώ και τέσσερα χρόνια είναι παράλυτη από τα πίσω πόδια της. Όλα αυτά τα 13 χρόνια, που έχουμε ζήσει μαζί ήταν πολύ ιδιαίτερα και ενδιαφέροντα και για την δική μου ζωή. Αρρώστησε ο Λουκιανός από σοβαρή ασθένεια και έφυγε από κοντά μας. Εκλέχτηκα και διετέλεσα βουλευτής επί 8 χρόνια. Απέκτησα τα τρία εγγόνια μου και έκανα πολλές και ενδιαφέρουσες θεατρικές δουλειές. Όλα αυτά τα χρόνια, η Λουλού δεν έφυγε από δίπλα μου. Έκλαψα πολλές φορές πάνω στο κεφαλάκι της και χάρηκα άλλες τόσες με τα παιχνίδια της και την συντροφιά της. Αποφάσισα όλα αυτά να τα μεταφέρω στη σκηνή, γιατί μιλώντας μέσα από την Λουλού, μιλάω για πράγματα που δεν θα τα έλεγα ποτέ σαν Άννα Βαγενά» αναφέρει η σπουδαία ηθοποιός και συγγραφέας σε πρόσφατη συνέντευξη της στο Athinorama.
Λουλού, εκδόσεις Πατάκη, σελ. 78
Δημοσίευση σχολίου