Εντάξει, ας το παραδεχτούμε. Η Ελλάδα είναι πανέμορφη. Γαλάζιες θάλασσες, αρχαία ερείπια, γραφικά χωριά, όλα αυτά που βλέπεις στα τουριστικά έντυπα. Αλλά, όπως και σε κάθε μεγάλη οικογένεια, υπάρχουν και τα «άσχημα παπάκια». Εκείνες οι πόλεις που, ειλικρινά, δεν πρόκειται να φιλοξενήσουν ποτέ μια φωτογράφιση μόδας για περιοδικό. Έτσι, με μια γερή δόση αυτοσαρκασμού και αγάπης για την κάθε γωνιά αυτής της χώρας, ας δούμε την αντίστροφη μέτρηση των 10 πόλεων που, ας πούμε, δεν… περνάνε απαρατήρητες για την αισθητική τους το 2025. Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον κόσμο του τσιμέντου, της «δημιουργικής» πολεοδομίας και των αρχιτεκτονικών «εκπλήξεων»!

Πάμε με αντίστροφη μέτρηση να δούμε τις 10 (κατά την άποψή του Athensmagazine και του συντάκτη Παναγιώτη Παπανικολάου) πιο άσχημες πόλεις της Ελλάδας!

10. Λαμία: Η πόλη-σταθμός με τα πολλά περίπτερα

Ξεκινάμε την αντίστροφη μέτρηση με τη Λαμία! Μην παρεξηγηθούμε, έχει τη δική της ιστορία και στρατηγική θέση. Αλλά, αισθητικά, μοιάζει περισσότερο με έναν μεγάλο κόμβο που κάποιος ξέχασε να ομορφύνει. Η αρχιτεκτονική της είναι ένα αλλόκοτο πάντρεμα εποχών, με κτίρια που φωνάζουν «φτιάχτηκα στην τύχη». Το κέντρο της, ενώ σφύζει από ζωή, δεν έχει βρει ακόμα το «στίγμα» του, παραπέμποντας περισσότερο σε μια μεγάλη πλατεία με πολλά περίπτερα και φανάρια, παρά σε μια γραφική πόλη. Οι δρόμοι της είναι σαν λαβύρινθος για τους επισκέπτες, και η έλλειψη συνεκτικής αισθητικής την καθιστά, ας πούμε, αξιομνημόνευτη για τους λάθος λόγους. Αν ψάχνετε το Instagrammable σκηνικό, μάλλον θα βγάλετε φωτογραφία το… σήμα της εξόδου προς την εθνική.

9. Τρίπολη: Η πρωτεύουσα του… λιτού desing

Από τη Λαμία, κατηφορίζουμε προς την Τρίπολη, την πρωτεύουσα της Αρκαδίας. Εδώ, η αισθητική μοιάζει να έχει υιοθετήσει τη φιλοσοφία του «λιτού και απέριττου», τόσο απέριττου που καταντά… λιτότητα. Η Τρίπολη είναι μια πόλη που, ας πούμε, δεν έχει ιδιαίτερες διαθέσεις για εντυπωσιασμούς. Τα κτίριά της συχνά δίνουν την εντύπωση ότι χτίστηκαν με την «ταχύτητα του φωτός» και χωρίς ιδιαίτερη μέριμνα για τη συνολική εικόνα. Οι πλατείες της, αν και λειτουργικές, στερούνται εκείνης της «πινελιάς» που τις κάνει αξέχαστες. Η ομίχλη του χειμώνα, αν και προσθέτει μια ατμοσφαιρική νότα, δεν βοηθά καθόλου στην ανάδειξη τυχόν κρυφών ομορφιών. Είναι μια πόλη που, αν την περάσεις από την εθνική, δεν θα σε κάνει να σκεφτείς «αχ, να ‘χα ένα εξοχικό εδώ».

8. Κόρινθος: Η πόλη των… στρογγυλών κόμβων (και όχι μόνο)

Η Κόρινθος, με την ιστορική της κληρονομιά λίγο πιο πέρα, η ίδια η σύγχρονη πόλη είναι ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο. Μοιάζει να έχει σχεδιαστεί από κάποιον που λάτρευε τους στρογγυλούς κόμβους και τις ευθείες γραμμές, χωρίς ιδιαίτερο πάθος για το πράσινο ή την αισθητική συνεκτικότητα. Η ανοικοδόμηση μετά τους σεισμούς του παρελθόντος δημιούργησε μια πόλη με πρακτική, αλλά όχι απαραίτητα όμορφη, αρχιτεκτονική. Οι δρόμοι της είναι γεμάτοι φασαρία, και η «ομορφιά» της είναι μάλλον… λειτουργική. Αν ψάχνετε για ειδυλλιακά σοκάκια ή γραφικές γωνιές, μάλλον θα πρέπει να ανατρέψετε στην Αρχαία Κόρινθο. Η σύγχρονη πόλη είναι περισσότερο για να κάνεις μια γρήγορη στάση για καφέ στον πεζόδρομο, παρά για να χαθείς στις ομορφιές της.

7. Κατερίνη: Η πόλη του… καλύτερα να πας στο βουνό

Η Κατερίνη, η πόλη στους πρόποδες του Ολύμπου, έχει το πλεονέκτημα του ονόματος, αλλά όχι απαραίτητα της εμφάνισης. Ενώ η γύρω περιοχή προσφέρει απίστευτα φυσικά τοπία, η ίδια η πόλη μοιάζει να έχει μείνει λίγο πίσω σε όρους αισθητικής αναβάθμισης. Η πολεοδομία της χαρακτηρίζεται από μια μείξη διαφορετικών εποχών και ρυθμών, χωρίς ιδιαίτερη συνοχή. Οι κεντρικοί δρόμοι μπορεί να είναι ζωντανοί, αλλά η έλλειψη μοναδικών αρχιτεκτονικών στοιχείων ή περιποιημένων δημόσιων χώρων την καθιστά, ας πούμε, αδιάφορη για τον επισκέπτη που δεν έχει συγκεκριμένο λόγο να βρεθεί εκεί. Μάλλον θα προτιμήσεις να βγάλεις selfie με φόντο τον Όλυμπο, παρά με κάποιο κτίριο της πόλης.

6. Θήβα: Η πόλη που ξέχασε τους Επτά Πύργους της

Η Θήβα, μια πόλη με βαριά ιστορική κληρονομιά, που κάποτε υπήρξε ισχυρή δύναμη και γενέτειρα μύθων και τραγωδιών, στη σύγχρονη εκδοχή της δεν αποτυπώνει το ένδοξο παρελθόν της στην αισθητική της. Τα κτίριά της συχνά είναι άχρωμα, χωρίς ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ταυτότητα, και η πολεοδομία της μοιάζει να έχει αναπτυχθεί χωρίς ομοιογένεια. Αν και διαθέτει αρχαιολογικά ευρήματα, η ίδια η πόλη δεν έχει καταφέρει να τα ενσωματώσει στον αστικό της ιστό με τρόπο που να την αναδεικνύει. Είναι μια πόλη που, ενώ θα έπρεπε να «φωνάζει» ιστορία και πολιτισμό, «ψιθυρίζει» τσιμέντο και έλλειψη αισθητικής φροντίδας. Οι Επτά Πύργοι της ίσως να έχουν χαθεί κάπου πίσω από τις σύγχρονες κατασκευές.

5. Σπάρτη: Η πόλη που ξέχασε την αρχαία της δόξα

Η Σπάρτη. Το όνομα και μόνο φέρνει στο μυαλό αρχαίους πολεμιστές και ιστορικό μεγαλείο. Η σύγχρονη πόλη, όμως, μοιάζει να έχει ξεχάσει πλήρως την ένδοξη ιστορία της όταν ήρθε η ώρα της ανοικοδόμησης. Ευθείες, φαρδιές λεωφόροι, κτίρια χωρίς ιδιαίτερο χαρακτήρα και μια αίσθηση ότι το «λειτουργικό» κέρδισε κατά κράτος το «αισθητικό». Η πόλη είναι απλωμένη, αλλά όχι με τρόπο που να ευνοεί την ομορφιά. Μοιάζει περισσότερο με ένα μεγάλο, σύγχρονο χωριό που προσπαθεί να βρει την ταυτότητά του ανάμεσα σε αρχαιολογικούς χώρους. Αν θες να ζήσεις την αρχαία Σπάρτη, πρέπει να κλείσεις τα μάτια και να φανταστείς. Η σύγχρονη δεν βοηθά ιδιαίτερα.

4. Πύργος: Η πρωτεύουσα της… «αλλού για αλλού» αισθητικής

Ο Πύργος, η πρωτεύουσα της Ηλείας, είναι μια πόλη που θα μπορούσε να είναι πολλά, αλλά τελικά είναι… κάτι άλλο. Η αισθητική της μοιάζει με ένα αρχιτεκτονικό κολλάζ που κάποιος έφτιαξε με τυχαίες επιλογές. Παλιά αρχοντικά δίπλα σε σύγχρονες, άχρωμες πολυκατοικίες, χωρίς καμία συνοχή. Το κέντρο της πόλης μπορεί να είναι ζωντανό, αλλά η συνολική εικόνα δεν είναι αυτή που θα σε ενθουσιάσει. Ο Πύργος, ας πούμε, δεν έχει βρει ακόμα τον «καλό του εαυτό» όσον αφορά την αστική του ομορφιά. Είναι μια πόλη που σου δίνει την αίσθηση ότι «κάτι λείπει», ίσως μια πινελιά αρμονίας ή ένας γενικός πολεοδομικός σχεδιασμός που θα την αναδείξει.

3. Αγρίνιο: Η πόλη που αγάπησε το… τσιμέντο

Το Αγρίνιο, μια μεγάλη πόλη στη Δυτική Ελλάδα, έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια αισθητική που τιμά δεόντως το… τσιμέντο. Ενώ έχει την ιστορία και τον εμπορικό του χαρακτήρα, η ανοικοδόμηση και η επέκτασή του δεν χαρακτηρίζονται ακριβώς από αρχιτεκτονική φινέτσα. Οι πολυκατοικίες υψώνονται χωρίς ιδιαίτερο «οπτικό ενδιαφέρον», και το πράσινο είναι συχνά περιορισμένο. Το Αγρίνιο, αν και λειτουργικό και ζωντανό, δεν είναι η πόλη που θα σε κάνει να βγάλεις φωτογραφία κάθε γωνιά. Είναι μια πόλη που, αν έπαιρνε μέρος σε διαγωνισμό ομορφιάς, μάλλον θα κέρδιζε το βραβείο… «πιο ρεαλιστική απεικόνιση της αστικής ανάπτυξης».

2. Σέρρες: Η πόλη της «δυσανάλογης» αισθητικής

Οι Σέρρες, μια πόλη που σε υποδέχεται με μεγάλες λεωφόρους και μια αίσθηση ότι είναι «απλωμένη», έχουν μια αισθητική που συχνά μοιάζει δυσανάλογη με το μέγεθός τους. Τα κτίρια, οι δρόμοι, οι πλατείες, όλα δείχνουν να είναι τοποθετημένα χωρίς μια κεντρική ιδέα αισθητικής συνοχής. Ενώ έχει τη ζωντάνια της επαρχιακής πόλης, η αρχιτεκτονική της δεν την κολακεύει. Θα μπορούσε να είναι πολύ πιο όμορφη, αλλά μοιάζει να έχει χαθεί κάπου στην πολεοδομική μετάφραση. Αν ψάχνεις για το «κρυμμένο διαμάντι» εδώ, μάλλον θα χρειαστείς έναν πολύ καλό χάρτη και ακόμα καλύτερη φαντασία.

1. Πτολεμαΐδα: Η πρωτεύουσα της… βιομηχανικής γοητείας

Και στην κορυφή της (αντίστροφης) λίστας μας, βρίσκεται η Πτολεμαΐδα. Εδώ, η έννοια της «ομορφιάς» παραχωρεί τη θέση της στην «βιομηχανική γοητεία». Η πόλη, χτισμένη γύρω από την ενεργειακή της καρδιά, τις λιγνιτικές μονάδες, έχει μια ατμόσφαιρα που είναι… μοναδική, αν σου αρέσουν οι καμινάδες και οι ψυκτικοί πύργοι να ορίζουν τον ορίζοντα. Η πολεοδομία της είναι καθαρά λειτουργική, σχεδιασμένη για να εξυπηρετεί τις ανάγκες της βιομηχανίας και όχι απαραίτητα την αισθητική απόλαυση των κατοίκων ή των επισκεπτών. Το χρώμα του τοπίου είναι συχνά γκρι, και η γενική αίσθηση είναι αυτή μιας πόλης που «δουλεύει σκληρά». Αν ψάχνετε το Instagrammable σκηνικό, θα πρέπει να είστε λάτρεις της industrial φωτογραφίας. Η Πτολεμαΐδα, λοιπόν, κερδίζει επάξια τον τίτλο της πόλης που, αισθητικά, είναι… η πιο «αγωνιστική» της Ελλάδας!



Πηγη - athensmagazine.gr

Γράψε το δικό σου σχόλιο

Νεότερη Παλαιότερη