Το 2001, ένα ολόκληρο μακεδονίτικο χωριό των αρχών του αιώνα στον πυθμένα της λίμνης Κερκίνη έστησε ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος για τις ανάγκες των γυρισμάτων της ταινίας με τίτλο «Το Λιβάδι που Δακρύζει». Το «Αγγελοχώρι», όπως το αποκαλούσαν οι ντόπιοι της περιοχής.
Για τις ανάγκες της ταινίας, κατασκεύασε ένα χωριό, στον πυθμένα της λίμνης. Περίπου 92 σπίτια, μαζί με την εκκλησία, το δημαρχείο και το διώροφο καφενείο, βυθίστηκαν από τα νερά του ποταμού Στρυμόνα. Τότε ήταν που περίμενε υπομονετικά ο σπουδαίος σκηνοθέτης να ξεκινήσει το βύθισμα και μετά, να αρχίσουν τα γυρίσματα της ταινίας!
Το «Αγγελοχώρι» ήταν το μεγαλύτερο κινηματογραφικό ντεκόρ, που είχε στηθεί μέχρι τότε (και πολλά χρόνια μετά) στην Ελλάδα και ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Σχεδιάστηκε από τον αείμνηστο σκηνογράφο Γιώργο Πάτσα (1944-2018) και κατασκευάστηκε με κάθε λεπτομέρεια από την εταιρεία παραγωγής CL Productions.
Δυστυχώς κανείς δεν ενδιαφέρθηκε στην τοπική κοινωνία των Σερρών να διασωθεί το σκηνικό, αποτελώντας μια μόνιμη τουριστική ατραξιόν στην περιοχή σε μία περίοδο μάλιστα που χιλιάδες επισκέπτες βρέθηκαν στην Κερκίνη και όχι μόνο, λόγω της ταινίας και της φήμης του Αγγελόπουλου.
Το αγγελοπουλικό τοπίο της Κερκίνης ήταν που ενέπνευσε και την δημιουργό Ελένη Καραΐνδρου, να συνθέσει το βασικό θέμα της μουσικής που συνόδευσε την ταινία: «Το λιβάδι που δακρύζει».
Η ίδια είχε δηλώσει σχετικά σε συνέντευξη της στη Lifo και στον Γιάννη Πανταζόπουλο: «Βρέθηκα μπροστά σ’ ένα απίστευτο τοπίο. Περπατούσα στον απέραντο βυθό μιας λίμνης, στην Κερκίνη, σε μια χειμερινή εποχή που τα νερά είχαν τραβηχτεί πολύ μακριά, αφήνοντας μικρές λιμνούλες και ποταμάκια. Είχε πυκνή ομίχλη, πέρα στον ορίζοντα απλωνόταν η λίμνη και γύρω-γύρω βουνά. Στη μέση του απέραντου οριζόντιου τοπίου ένα μοναχικό δέντρο και μπροστά μου ένα χωριό των αρχών του αιώνα που ο Θ. Αγγελόπουλος βάλθηκε να αναστήσει, για να στεγάσει τους πρόσφυγές του από την Οδησσό. Το κρύο διαπεραστικό, η ομίχλη πυκνή, οι πρώτες φιγούρες άρχισαν να διαγράφονται στον ορίζοντα. Τα ταξίδι της φαντασίας είχε ξεκινήσει. Εκείνο το βράδυ ονειρεύτηκα αυτές τις ψυχές, καθώς έρχονταν να ακουμπήσουν τις ελπίδες τους στη νέα γη, στη γη των προγόνων τους. Ένα νέο αγόρι, κρατώντας ένα ακορντεόν, ζωντανεύει χρώματα και ρυθμούς».
Η μυσταγωγική συνεργασία της Ελένης Καραίνδρου με τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο, αποτυπώθηκε στους αριστουργηματικούς δίσκους «Ταξίδι στα Κύθηρα», «Ο Μελισσοκόμος», «Τοπίο στην Ομίχλη», «Το μετέωρο βήμα του πελαργού», «Το βλέμμα του Οδυσσέα», «Μια αιωνιότητα και μια μέρα», «Το λιβάδι που δακρύζει» και η «Σκόνη του χρόνου».
Δημοσίευση σχολίου